Implanty dentystyczne (stomatologiczne) to obecnie najnowocześniejszy sposób protezowania. Kosztowny, ale gwarantujący użytkownikowi komfort i bezpieczeństwo. Na lata.

Co warto wiedzieć o implantach? Doskonale zastępują naturalne zęby – to wiedzą prawie wszystko. Co jeszcze powinniśmy o nich wiedzieć?

Implanty wymyślił szwedzki ortopeda, prof. Per Ingmar Brenemark, przy okazji badań nad mikrokrążeniem krwi w kościach królików. Profesor wszczepiał królikom tytanowe implanty; po zakończeniu badań nie dało się ich usunąć, ponieważ zrosły się z kośćmi.

Nowoczesne implanty dentystyczne dobiera się na miarę: luki w łuku zębowym, wymagań pacjenta oraz zasobów jego portfela.

Przekonanie, że implanty wstawia się raz na zawsze nie do końca jest słuszne. Teoretycznie imitacja zęba jest niezniszczalna. W rzeczywistości jej trwałość zależy od jakości połączenia z kością, od rodzaju zastosowanego materiału oraz rozwiązań technicznych, i od tego, jak użytkownik implantu dba o higienę jamy ustnej. Wprawdzie próchnica nie zniszczy sztucznych zębów, ale zaniedbania higieniczne szybko spowodują rozwój chorób przyzębia, obniżenie linii dziąseł, redukcję kości i w konsekwencji problemy ze stabilnością wszczepu.
Zazwyczaj trwalsze są implanty wszczepiane w dolną szczękę – wynika to z sił działających na wszczepy podczas rozdrabniania pokarmu.

Kolor naturalnych zębów nie ma znaczenia dla uzyskania estetycznego efektu końcowego z użyciem implantów. Nowoczesne korony można dobrać tak, że będą idealnie pasować do barwy naturalnych zębów pacjenta. Można także wstawić jaśniejszy implant – planując wybielanie.

Wbrew popularnej opinii palacze również mogą stać się posiadaczami implantów. Faktem jest, że osoby nałogowo palące papierosy są w większym stopniu narażone na wystąpienie komplikacji po zabiegu wszczepiania. Wynika to z negatywnego oddziaływania nikotyny na mikrokrążenie – tkanki przyzębia i kostna są u palaczy gorzej ukrwione. Sprzyja to rozwojowi stanów zapalnych i powstawaniu problemów w czasie gojenia ran.

Zdrowe kości i dziąsła to warunek konieczny udanej implantacji.

Osteoporoza jest przeciwwskazaniem do wszczepiania implantów. By implant prawidłowo zintegrował się z kością i dobrze się trzymał, konieczne jest posiadanie mocnych, zdrowych kości szczęk oraz tkanek przyzębia. Przed wykonaniem wszczepu trzeba wyleczyć stany zapalne dziąseł i inne schorzenia obniżające jakość tkanek otaczających ząb.

Implanty dentystyczne nie dla wszystkich

Kobiety w ciąży nie powinny poddawać się wszczepianiu implantów – nie można im bowiem podać znieczulenia ze środkami obkurczającymi, które są konieczne do przeprowadzenia zabiegu. Wstawienie implantów można przeprowadzić po porodzie i po zakończeniu karmienia piersią.

Implantów nie wstawia się przed ukończeniem 16 roku życia, ponieważ:

• w tym wieku kończy się dopiero proces rozwoju kości szczęk;
• wcześniejsze wszczepianie mogłoby doprowadzić do uszkodzenia zawiązków zębów stałych i do rozwoju wad zgryzu;
• implanty, w przeciwieństwie do zębów naturalnych, w czasie używania ścierają się w minimalnym stopniu – po wielu latach mogłoby się okazać, że sztuczne korony wystają ponad linię zębów naturalnych.

Cukrzyca jest przeciwwskazaniem do zakładania implantów, ale jak się okazuje – dentyści na podstawie doświadczenia własnego i wyników badań coraz częściej uznają, że wszczepy u diabetyków mogą się jednak przyjąć, a rany zagoić. [więcej]

Do zabiegu wszczepiania trzeba się przygotować.

Informacji o tym udzieli stomatolog. Najczęściej należy:

• dostarczyć informacji o stanie zdrowia kości szczęk i zrobić zdjęcie pantomograficzne, czasem przeprowadzić tomografię komputerową szczęk; jeśli szczęka jest za wąska, by móc wstawić do niej implant, stomatolog zaproponuje jej rozszerzenie;
• wyleczyć afty, zmiany opryszczkowe, stany zapalane przyzębia;
• stosować osłonę antybiotykową na kilka dni przez zabiegiem.

Wstawianie implantu dentystycznego odbywa się w znieczuleniu miejscowym. W czasie zabiegu trwającego ok. 30 min. rozcina się dziąsło, wstawia tytanową śrubkę do kości i zaszywa śluzówkę. Na wystającą ponad dziąsło część nakłada się koronę protetyczną. W początkowym okresie po zabiegu można odczuwać nieprzyjemne rozpychanie dziąsła, które powinno minąć. Gdyby po jakimś czasie objawy się powtórzyły, trzeba iść do dentysty, by sprawdził, czy nie doszło do powikłań.

Nie jest prawdą, że po wstawieniu implantu przez kilka miesięcy chodzi się bez zęba. W czasie integracji wszczepu z kością i gojenia się rany pacjent nosi tymczasową protezę, która może być przytwierdzona do sąsiadujących zębów. Koronę właściwą przeważnie nakłada się po 3 miesiącach od zabiegu na śrubki wszczepione w żuchwę, a po 6 miesiącach na mocowania w szczęce górnej.

Im szybciej, tym lepiej

Implant dentystyczny można wprowadzić do zębodołu bezpośrednio po ekstrakcji zęba lub wiele lat po niej. Jeśli na skutek upływu czasu doszło do zaniku kości szczęki, konieczne będzie jej uprzednie odtworzenie.

Po wszczepieniu pacjent powinien szczególnie dbać o systematyczną i staranną higienę jamy ustnej. Mycie zębów po każdym posiłku i codzienne używanie nitki dentystycznej powinny stać się standardem i podstawową profilaktyką przeciw uszkodzeniom implantu oraz zębów naturalnych.
Osad nazębny zbiera się również w okolicach implantu. Jego narastanie może doprowadzić do zapalenia implantowego – odpowiednika paradontozy, skutkującego utratą kości i umocowanego w niej wszczepu.

Implanty mogą się nie przyjąć

Zdarza się to bardzo rzadko i zazwyczaj odrzucenie wszczepu jest wynikiem rozwoju stanu zapalnego.

Większość z nich funkcjonuje bez zarzutu, tylko niewielki ich odsetek zawodzi – wypadają lub muszą być usunięte. Naukowcy z Michigan Technological University i University of Illinois w Chicago postanowili obniżyć ten wskaźnik do zera pokrywając implanty warstwą nanorurek z dwutlenku tytanu (TiO2), która sprawi, że będą one mogły służyć swoim użytkownikom do końca życia.[więcej informacji]

Producenci dają zazwyczaj dożywotnią gwarancję na wytwarzane implanty. W praktyce oznacza to, że jeśli implant z jakichś przyczyn nie zintegrowałby się z kością, powinien być zastąpiony innym, bez dodatkowych kosztów ze strony pacjenta. Istotne jest, by pacjent miał świadomość, iż ryzyko nieprzyjęcia się wszczepu – choć wyjątkowo niskie, bo 95 – 97% implantacji kończy się sukcesem – zawsze istnieje. Organizm jest żywą strukturą i nigdy nie można mieć całkowitej pewności, iż nie wystąpi negatywna reakcja na ciało obce, lub nawet całkowity odrzut wszczepu. Stąd każdy przypadek nieprzyjęcia implantu rozpatrywany jest indywidualnie.

Implant dobrze zintegrowany z kością jest na tyle mocny, że daje się nim gryźć twarde pokarmy (suchary, orzechy) – trzeba to robić jednak ostrożnie, by nie przeciążyć wszczepu i nie uszkodzić korony protezy.

Implanty dentystyczne zintegrowane z kością nie bolą i nie powodują dyskomfortu. Bólu można nie odczuwać nawet, gdy wokół tytanowej śrubki dojdzie do rozwoju stanu zapalnego – dlatego konieczne są wizyty u dentysty i regularne kontrolowanie stanu zdrowia tkanek jamy ustnej, by mały stan zapalny nie przerodził się w groźny dla kości i przyzębia destrukcyjny proces.

Higiena to podstawa

Odradza się implantowanie osób nie dbających o higienę jamy ustnej – zarówno przed jak i po zabiegu higiena powinna być utrzymywana na bardzo wysokim poziomie. Inaczej gojenie się rany będzie trwało dłużej; wzrasta też niebezpieczeństwo pojawienia się stanów zapalnych w okolicach wszczepu. Podobne ograniczenia dotyczą nałogowych palaczy – dym tytoniowy opóźnia gojenie się rany i sprzyja rozwojowi stanów zapalnych.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie źródeł.

Powiązane usługi Studia Uśmiechu MM Dent

Zapraszamy do zapoznania się z ofertą Studia Uśmiechu MM Dent:

• Implanty
• Protetyka

---

Źródło:
„Samo zdrowie”
“Warszawska Gazeta”