Wyniki analizy ‘Diagnoza społeczna 2013*’ nie są dla nas zaskoczeniem. Wraz z rozwojem społeczeństwa i wzrostem średnich dochodów coraz bardziej dbamy o zęby. Niestety widać także bardzo niepokojące dane.

W 2013 roku z leczenia zębów z powodów finansowych zrezygnowało 16,2 proc. gospodarstw domowych. W 2007 roku było ich 21,5 proc. Nieznacznie spada również liczba osób, które z powodu braku środków rezygnują z wykonania protez.

Co ciekawe z leczenia zębów najrzadziej rezygnowali samozatrudnieni. Niestety na drugim biegunie znaleźli się min. renciści – to wiele mówi o ich dochodach.

Jednocześnie coraz częściej płacimy z własnej kieszeni

Znacznie częściej z placówek służby zdrowia, w których należało płacić z własnej kieszeni, korzystają gospodarstwa miejskie niż wiejskie (prawie 60 proc. gospodarstw zamieszkujących największe miasta i tylko 45 proc. gospodarstw zamieszkujących wieś).

Wyraźniej najrzadziej z tego typu usług korzystały gospodarstwa zamieszkujące województwo warmińsko-mazurskie (tylko niecałe 27 proc.).

Autorzy badania w ostatnich 2 latach zaobserwowali wzrost odsetka gospodarstw korzystających z usług placówek służby zdrowia, w których trzeba płacić z własnej kieszeni, przede wszystkim w grupach gospodarstw domowych rencistów (o niecałe 2 punkty procentowe), małżeństw bez dzieci (o prawie 2 p.p.) oraz zamieszkujących najmniejsze miasta (o ponad 2 p.p.).

Już niemal połowa gospodarstw ponosi jakieś wydatki na usługi zdrowotne z własnej kieszeni.

Według Diagnozy Społecznej najczęściej w ciągu ostatniego roku z placówek służby zdrowia, w których należało płacić z własnej kieszeni, a więc w dużej mierze z leczenia stomatologicznego, korzystały gospodarstwa domowe najzamożniejsze, tj. pracujących na własny rachunek (ponadto 70 proc. gospodarstw z tej grupy), małżeństw z 1 lub 2 dzieci (ponad 60 proc. gospodarstw z tych grup) oraz zamieszkujących największe miasta (prawie 60 proc.).

Znacznie częściej z placówek służby zdrowia, w których należało płacić z własnej kieszeni, korzystają gospodarstwa miejskie niż wiejskie (prawie 60 proc. gospodarstw zamieszkujących największe miasta i tylko 45 proc. gospodarstw zamieszkujących wieś).

Badanie

Diagnoza Społeczna jest próbą uzupełnienia diagnozy opartej na wskaźnikach instytucjonalnych o kompleksowe dane na temat gospodarstw domowych oraz postaw, stanu ducha i zachowań osób tworzących te gospodarstwa; jest diagnozą warunków i jakości życia Polaków w ich własnym sprawozdaniu. Za pomocą dwóch odrębnych kwestionariuszy badamy gospodarstwa domowe oraz wszystkich dostępnych ich członków, którzy ukończyli 16 lat.

Wyniki Diagnozy Społecznej pokazują nie tylko dzisiejszy obraz polskiego społeczeństwa, ale pozwalają także śledzić jego zmiany w okresie dziesięciu lat, a uwzględniając wcześniejsze badania na temat jakości życia Polaków (patrz Archiwum) także w dłuższym okresie, niemal od początku procesu transformacji systemowej.

Studio Uśmiechu MM Dent

Źródło:
Diagnoza Społeczna 2013
Infodent24.pl