Twoje dziecko ma w buzi białawy nalot i nagle straciło apetyt? Przyczyną mogą być pleśniawki – warto szybko reagować.

Jeśli zauważysz u malca białawy nalot na języku lub podniebieniu (rzadziej na dziąsłach, wargach czy wewnętrznej stronie policzków), możesz podejrzewać pleśniawki. Przypominają resztki mleka, jednak przy próbie starcia zamiast znikać – krwawią. Czasem wyglądają jak grudki twarogu lub gęsty kremowy kożuch, mogą też mieć postać drobnych białych krostek albo plamek

Przy­czy­ny ple­śnia­wek

Pleśniawki u niemowlaka mogą pojawić się już 5–6 dni po porodzie – w takim wypadku mogą być efektem niewyleczonej infekcji grzybiczej mamy, którą dziecko zaraża się podczas porodu. Ale pleśniawki u dziecka mogą też pojawić się w 2. lub 3. miesiącu życia i później – jako wynik zachwianej równowagi między bakteriami a drożdżakami bytującymi w jamie ustnej.

Ple­śniaw­ki to za­ka­że­nie jamy ust­nej wy­wo­ła­ne przez grzy­by z ro­dza­ju Can­di­da. Dla nie­mow­lę­cia źró­dłem za­ka­że­nia może być mama. Bywa, że ma­luch za­ra­ża się już pod­czas po­ro­du – po­wo­dem są droż­dża­ki obec­ne w ka­na­le rod­nym ko­bie­ty. Cza­sem przy­czy­ną ple­śnia­wek w buzi malca jest chora pierś mamy kar­mią­cej. Dzie­je się tak, gdy w uszko­dzo­nej bro­daw­ce (np. po­gry­zio­nej przez no­wo­rod­ka), a potem źle pie­lę­gno­wa­nej, roz­wi­nie się grzy­bi­ca.

Droż­dża­ki mogą prze­nieść się do jamy ust­nej ma­lu­cha także razem ze śliną nie­fra­so­bli­we­go ro­dzi­ca, na przy­kład na ły­żecz­ce albo smocz­ku.

Ple­śniaw­ki zda­rza­ją się także w okre­sie, gdy dziec­ko wkła­da do buzi wszyst­ko, co wpad­nie mu w ręce. Naj­bar­dziej na­ra­żo­ne są ma­lu­chy z ob­ni­żo­ną lub jesz­cze nie­u­kształ­to­wa­ną od­por­no­ścią – no­wo­rod­ki, zwłasz­cza wcze­śnia­ki, i dzie­ci po an­ty­bio­ty­ko­te­ra­pii.

Biały nalot na języku u dziecka – Bolesna przypadłość.

Pleśniawki zazwyczaj (choć nie zawsze) sprawiają ból, dlatego dziecko odmawia ssania piersi, jedzenia i picia. Może też być bardziej marudne i gorzej sypiać. W bardzo nasilonych stanach maluchy wymiotują, gorączkują, mają chrypkę, a jeśli uporczywie odmawiają przyjmowania płynów – mogą się nawet odwodnić. Dlatego pleśniawek na pewno nie można lekceważyć. Nie warto czekać, aż same znikną. Trzeba skonsultować się z lekarzem.

Skuteczne leczenie

Zaraz po wystąpieniu pierwszych objawów i zauważeniu nalotu w ustach dziecka trzeba udać się do lekarza. Tylko on udzieli fachowej pomocy. Nie można leczyć pleśniawek samodzielnie, domowymi sposobami. Specjalista dobierze w zależności od wieku dziecka i stopnia zaawansowania choroby odpowiednie leki. Zazwyczaj są to popularne preparaty grzybobójcze do miejscowego stosowania. Całe leczenie trwa zazwyczaj około tygodnia.

Zwykle wystarczy zakraplanie do jamy ustnej malca na przykład wodnego roztworu gencjany lub leku przeciwgrzybiczego – nystatyny. Podczas leczenia pleśniawek trzeba z jeszcze większą sumiennością przestrzegać zasad higieny – myć starannie zabawki i rączki dziecka, wyparzać smoczki i butelki. Zaleconej przez lekarza kuracji nie wolno przerywać za wcześnie, ponieważ niedoleczone pleśniawki łatwo się odnawiają. Jeśli choruje maluch karmiony naturalnie, mama musi obserwować piersi i zareagować, gdy i tu pojawi się grzybica (skóra jest czerwona, napięta, łuszczy się, brodawki bolą, swędzą, łatwo pękają i krwawią). Konieczna jest wtedy kuracja u mamy.

Jak zapobiegać pleśniawkom?

Jak każde zakażenie grzybicze, tak i pleśniawki mają skłonność do nawrotów. Przede wszystkim pamiętaj o:

• Dbaj o własną higienę
• Pilnuj, by maluch prawidłowo ssał.
• Nie oblizuj smoczków ani łyżeczek, którymi karmisz dziecko.
• Sterylizuj akcesoria związane z karmieniem – butelki, smoczki, laktatory.
• Często myj ręce. Regularnie przemywaj rączki dziecka i jego zabawki.
• Starannie dbaj o skórę pupy dziecka. Pilnuj, by pieluchy nie były przemoczone.
• W czasie antybiotykoterapii i po niej podawaj dziecku pro- i prebiotyki.