Council of European Dentists opublikowała właśnie roczny raport o niepożądanych efektach wybielania zębów. Materiał badawczy (jedynie 13 przypadków!), na podstawie którego powstała analiza niestety nie do końca ma sens – szczególnie jeśli chodzi o możliwość wysnucia jakichkolwiek wniosków.

Wśród zarejestrowanych trzynastu przypadków zdarzeń niepożądanych pięć pojawiło się już po pierwszym zastosowaniu przez dentystę, osiem wystąpiło w trakcie dalszego stosowania preparatów wybielających przez samych pacjentów.

W dziesięciu przypadkach raportowano zwiększoną wrażliwość wybielanych zębów, w jednym zasygnalizowano pojawiający się ból. Dwa zgłoszenia mówiły o stanie zapalnym tkanki miękkiej.

Niepokojące efekty w dziewięciu przypadkach trwały od jednego do pięciu dni, dwa – od sześciu do dziesięciu dni, i kolejne dwa ponad dziesięć dni.
W dwunastu przypadkach stosowano do wybielania nadtlenek karbamidu, a w jednym nadtlenek wodoru.
Koncentracja nadtlenku karbamidu w 9 przypadkach wynosiła od 11 do 16,62 proc. a w 3 przypadkach od 0,3 do 10 proc. Stężenia w przypadku nadtlenku wodoru nie podano.

Ankietowani dentyści nie aplikowali wybielania zbyt często. Siedmiu z nich stosowało ten zabieg do 10 razy w ciągu roku, czterech od 11 do 20 razy, jeden od 31 do 40 razy. Kolejna osoba raportowała zrealizowanie powyżej 50 zabiegów w roku.

CED przyznaje, że z ankiety nie można wysnuć wniosków jak popularne jest wybielanie zębów w UE. Tak naprawdę, to żadnych wniosków nie można wysnuć – warto zadać pytanie po co przeprowadzać takie ‘badanie’ i ile to kosztuje europejskiego podatnika. Milton Friedman miał rację: szczordą ręką wydaje się cudze pieniądze. CED już zapowiada drugą turę badań, bo takie ma ustalenia z władzami UE – oby tym razem badania miały większy sens.

Council of European Dentists poprzez krajowe organizacje – reprezentuje 340 tys. dentystów pracujących w UE.